Pétur
Magnússon
Uczęszczał do Islandzkiej Akademii Sztuk Pięknych, następnie kontynuował edukację w Akademii Sztuk Pięknych w Bolonii, gdzie uczył się malarstwa, aby następnie udać się do Amsterdamu, gdzie pobierał nauki w zakresie grafiki w Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Po zakończeniu edukacji w 1986 roku, osiedlił się w Amsterdamie i mieszkał tam do 2003 roku. W Holandii był jednym z założycieli galerii Boekie Woekie, która jest równocześnie galerią sztuki, księgarnią i wydawnictwem. W swoim dorobku artystycznym ma ponad dwadzieścia wystaw indywidualnych, uczestniczył także w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych, m. in. w Islandii, Holandii, Niemczech, Japonii, USA, Norwegii, Francji, Polsce, Litwie. Prace artysty znajdują się w zbiorach Islandzkiej Galerii Narodowej, Muzeum Sztuki LA w południowej Islandii i Muzeum Sztuki Żywej w Reykjaviku, a także we wielu kolekcjach prywatnych w Islandii i w całej Europie. Obecnie Pétur dzieli swój czas między Islandię i Polskę.
W jego wczesnej twórczości widać silne inspiracje grafiką, której uczył się w Holandii. Później odszedł od tego medium i skupił się na fotografii, rzeźbie i instalacjach site-specific, których konstrukcje opierają się często na geometrii, rzucając wyzwanie zmysłom, a jednocześnie proponując nowe spojrzenie na środowisko. W ostatnim czasie prace artysty znów stały się bardziej figuratywne, ale wciąż pełne wewnętrznych sprzeczności i stanowiące wyzwanie dla odbiorców i odbiorczyń sztuki. Materiały i perspektywa są ważnym aspektem w twórczości Pétura.
W jego wczesnej twórczości widać silne inspiracje grafiką, której uczył się w Holandii. Później odszedł od tego medium i skupił się na fotografii, rzeźbie i instalacjach site-specific, których konstrukcje opierają się często na geometrii, rzucając wyzwanie zmysłom, a jednocześnie proponując nowe spojrzenie na środowisko. W ostatnim czasie prace artysty znów stały się bardziej figuratywne, ale wciąż pełne wewnętrznych sprzeczności i stanowiące wyzwanie dla odbiorców i odbiorczyń sztuki. Materiały i perspektywa są ważnym aspektem w twórczości Pétura.
fot. Alicja Kochanowicz
fot. Alicja Kochanowicz
fot. Alicja Kochanowicz
fot. Alicja Kochanowicz
fot. Alicja Kochanowicz
fot. Alicja Kochanowicz
fot. Alicja Kochanowicz
dokumentacja: Alicja Kochanowicz
COCKTAIL BAR
Nie wiem, jaka broń zostanie użyta w trzeciej wojnie światowej, ale czwarta będzie się toczyć na kije i kamienie
ALBERT EINSTEIN
maj 1949 r. , wywiad dla magazynu "Monthly Review”.
Witajcie w wystrzałowym Cocktail Barze. Przygotowane przez doświadczonego bartystę Pétura cocktaile zawierają mieszaninę ciekłych węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych (użyta tu mieszanina zwana jest potocznie benzyną) podaną w wysmakowanej formie kryształowej karafki, z zastosowaniem wytwornej białej koronki w charakterze zapalnika. Ich zabójcza elegancja oszałamia i rozpala* zmysły, ale bądźcie ostrożne/i, to także broń przyszłości, a zarazem narzędzie rewolty klas panujących.
*Butelka zapalająca (pot. koktajl Mołotowa) – rodzaj prymitywnego ręcznego granatu zapalającego w formie szklanej butelki wypełnionej łatwopalną cieczą. Broń ta charakteryzuje się znaczną prostotą konstrukcji, co umożliwia jej łatwą produkcję nawet w warunkach domowych.
Koktajl Mołotowa, ze względu na łatwość jego produkcji i stosowania przez siły cywilne, stał się symbolem powstania i rewolucji obywatelskiej, jak również symbolem reprezentującym niepokoje społeczne. Kontrast koktajlu Mołotowa i zorganizowanej siły władzy stał się popularnym motywem w popkulturze, co ma odzwierciedlenie w wykorzystaniu go jako broni w różnych grach wideo. (za: Wikipedia)
W pracy wykorzystano karafki wyprodukowane w Hucie Szkła Kryształowego „Violetta” w Stroniu Śląskim (już nie istniejącej), Hucie Szkła Gospodarczego „Irena” w Inowrocławiu, Dresden Crystal z Niemiec, a także pochodzące ze sklepów z antykami we Włoszech i Islandii.
Kuratorka wystawy:
Paulina Kuhn
Koordynacja wystawy:
Maciej Kwietnicki
