Artystka wizualna, intermedialna, nauczycielka akademicka.
W latach 2002–2007 studiowała na WSP Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku malarstwo sztalugowe.
W 2012 roku obroniła doktorat w macierzystej uczelni. W 2020 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki piękne w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki.
Od 2017 roku pracuje w Politechnice Bydgoskiej im. J. i J. Śniadeckich na stanowisku profesora, gdzie prowadzi zajęcia z malarstwa oraz rysunku.
Jej poszukiwania indywidualnej drogi twórczej oscylują wokół eksperymentu warsztatowego.
Przyszłość sztuki widzi w nowych technologiach, które jednak powinny czerpać z tradycji. Dlatego też warsztat twórczy autorki opiera się przede wszystkim na tradycji haftu. Jej podstawowe instrumentarium to nić, za pomocą której tworzy obrazy, obiekty oraz instalacje.
W twórczości Tretyn ważnym aspektem jest również światło. Korzystając z nowych rozwiązań technologicznych autorka ilustruje nim kosmiczny anturaż inspirując się nauką, a przede wszystkim astronomią.
www.tretyn.art
W latach 2002–2007 studiowała na WSP Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku malarstwo sztalugowe.
W 2012 roku obroniła doktorat w macierzystej uczelni. W 2020 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki piękne w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki.
Od 2017 roku pracuje w Politechnice Bydgoskiej im. J. i J. Śniadeckich na stanowisku profesora, gdzie prowadzi zajęcia z malarstwa oraz rysunku.
Jej poszukiwania indywidualnej drogi twórczej oscylują wokół eksperymentu warsztatowego.
Przyszłość sztuki widzi w nowych technologiach, które jednak powinny czerpać z tradycji. Dlatego też warsztat twórczy autorki opiera się przede wszystkim na tradycji haftu. Jej podstawowe instrumentarium to nić, za pomocą której tworzy obrazy, obiekty oraz instalacje.
W twórczości Tretyn ważnym aspektem jest również światło. Korzystając z nowych rozwiązań technologicznych autorka ilustruje nim kosmiczny anturaż inspirując się nauką, a przede wszystkim astronomią.
www.tretyn.art
dokumentacja: Alicja Kochanowicz
TIMESPACE
Obserwacja Kosmosu miała swój początek Tu – na naszej planecie. Kolejne badania zawiodły nas poza granicę atmosfery Ziemskiej w kierunku innych ciał niebieskich.
Do wyznaczania ich położenia służyło już VIII w. astrolabium – wykorzystywane do nawigacji w żegludze przez Arabów. Spoglądanie w nieboskłon kusiło niegdyś i kusi nadal do zaglądania głębiej i dalej.
Dzięki dociekliwości przekraczamy kolejne symboliczne granice, które niczym horyzont zdarzeń oddzielają obserwatora od informacji. I znów wychylamy głowę próbując odgadnąć co znajduje się poza horyzontem – w głębi Czarnej Dziury.
Dzięki dociekliwości przekraczamy kolejne symboliczne granice, które niczym horyzont zdarzeń oddzielają obserwatora od informacji. I znów wychylamy głowę próbując odgadnąć co znajduje się poza horyzontem – w głębi Czarnej Dziury.
Koordynacja wystawy:
Maciej Kwietnicki