robosexi
Nazwa robosexi pochodzi od anagramu skrótów imion twórców duetu: roxi i sebo (Roksana Kularska-Król i Sebastian Kularski).
Ich działania to głównie: performance, obiekty i wideo, a także instalacje, w tym także site-specific. Do tej pory wzięli udział w wielu projektach i wystawach. W 2014 r. otrzymali Stypendium Prezydenta Miasta Łodzi. W 2015 r. zrealizowali pierwszą odsłonę projektu „Kapsuły Czasu” w ramach Pilotażowego Programu Rewitalizacji Łodzi. W 2016 r. miała miejsce kolejna odsłona projektu w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław a kilka tygodni później w Urban Nation w Berlinie w ramach projektu PM 10: „We are all connected” kuratorowanego przez duet Instagrafite. W 2017 r. otrzymali Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i tym razem do projektu „Kapsuły Czasu” zaprosili osoby w kryzysie bezdomności. We wrześniu 2017 wzięli udział w CityLink Festival w Kopenhadze i Kapsuły Czasu powstały w dzielnicy Sydhavnen w stolicy Danii.
Pandemia przyniosła 2 ważne realizacje: „Ogród błogości miejskich” w Fabryce Sztuki w Łodzi oraz projekt „How many roads” zrealizowany wraz z Łódzkim Centrum Wydarzeń.
www.robosexi.pl
ALWAYS READY-MADES
Twórcze działanie oparte na relacji z plastikiem jest obecnie jedną z najważniejszych ścieżek rozwoju artystycznego naszego duetu. Ziemia pokrywa się plastikiem/mikroplastikiem, mówi się dużo o tym fakcie publicznie, jednak nie dużo zmienia się w mentalności mieszkańców planety. Dlatego sądzimy, że mówienie o tym za pomocą sztuki jest bardzo ważne i ma potencjał oddziaływania na ludzi w celu wywołania u nich refleksji. Ponieważ prywatnie tworzymy rodzinę i mamy córkę, pewnego dnia nadszedł moment kiedy Nel z dziecka stała się nastolatką. Postanowiła, że zaakcentuje to wyrzuceniem swoich „dziecięcych” zabawek. W związku z tym pozyskaliśmy materiał do działań twórczych. Nie chcieliśmy go wyrzucać, a raczej nadać tym zabawkom nową wartość.
Wystawa w Galerii Szatnia prezentuje część prac, które były pokazywane na wystawie „Teraz tańczą przed oczami, kiedyś rozetrze je ziemia”. W tym projekcie staramy się znaleźć odpowiedź na pytanie: jak śmieć może być sztuką? Kiedy przedmiot staje się śmieciem? Czy plastikowa zabawka pokazana w galerii jest nadal zabawką? Te i inne pytania nadal nas nurtują. Globalna tendencja do trash art’u nie dziwi nikogo. Skoro produkujemy gigantyczne ilości śmieci, musimy znaleźć na nie sposób.
Koordynacja wystawy:
Maciej Kwietnicki
Tomasz Wlaźlak
