Monika
Szpener
Monika Szpener - zajmuje się szeroko rozumianą rzeźbą i działaniami przestrzennymi, tworząc interdyscyplinarne instalacje, obiekty czy prace typu site-specific i re-design. Zrealizowała szereg dedykowanych projektów artystycznych dla podmiotów prywatnych jak i we współpracy z instytucjami kultury. Pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Pomysłodawczyni oraz kuratorka Remondis Art Corner w Szczecinie, miejsca w przestrzeni publicznej gdzie realizowane były monumentalne obiekty rzeźbiarskie. Od 2017 kuratorka Galerii Jedna/Druga w Szczecinie.
www.szpener.pl
NIE PATRZEĆ
Neon NIE PATRZEĆ jest częścią szerszego cyklu prac odnoszących się do sposobu postrzegania i interpretacji wrażeń zmysłowych w ich najbardziej podstawowym odbiorze. Do tego cyklu należą jeszcze dwie prace: Nie dotykać oraz Nie rzucać. Pierwsza z nich jest efemerycznym napisem „nie dotykać”, narysowanym palcem na
powierzchni blejtramu pokrytej sypkim gipsem, natomiast druga z nich jest rozbudowana instalacją rzeźbiarską, wykorzystującą wypreparowany kontekst galerii typu white cube, która stanowi dla projektu pudełko, opakowanie na sztukę. Sam zakaz „nie rzucać” staje się czystą formą pozbawioną siły oddziaływania. Jest to
komunikat unieważniony, który niczego już nie zabrania i do niczego nie zachęca. Cykl stanowi grę z odbiorcą operującą na sprzeczności między komunikatem werbalnym a sensualnym, angażującą istotne dla mnie konteksty: galerii i statusu sztuki, społeczeństwa konsumenckiego oraz wzmagających się antagonizmów w sferze społeczno-politycznej.
powierzchni blejtramu pokrytej sypkim gipsem, natomiast druga z nich jest rozbudowana instalacją rzeźbiarską, wykorzystującą wypreparowany kontekst galerii typu white cube, która stanowi dla projektu pudełko, opakowanie na sztukę. Sam zakaz „nie rzucać” staje się czystą formą pozbawioną siły oddziaływania. Jest to
komunikat unieważniony, który niczego już nie zabrania i do niczego nie zachęca. Cykl stanowi grę z odbiorcą operującą na sprzeczności między komunikatem werbalnym a sensualnym, angażującą istotne dla mnie konteksty: galerii i statusu sztuki, społeczeństwa konsumenckiego oraz wzmagających się antagonizmów w sferze społeczno-politycznej.
W pracy NIE PATRZEĆ neon z jeszcze większą siłą angażuje spojrzenie. W tym zakazie wytrwać jest jeszcze trudniej, tym bardziej gdy weźmiemy pod uwagę jego historyczną funkcję. Neon jest formą reklamy zewnętrznej. Zakaz patrzenia został więc wyrażony tutaj w medium, które konotuje z konsumenckim pożądaniem. Neon
pragnie uwagi widza po to tylko, aby jej zaprzeczyć, stając się konsumpcją zakazu konsumowania.
Wystawa z przyczyn technicznych została odwołana
